Charakteryzuje się kilka typów płyt obornickich. Za warunek może posłużyć: typ trzonu (tworzywo, z którego jest wykonany), profilowanie blachy, zastosowanie konstrukcyjne (ściana, daszek, sufit, stropy). Wszystkie wiąże konstrukcja, czyli dwa arkusze blachy aluminiowej ewentualnie np stalowej pokrytej cynkiem oraz osłoną organiczną, jakie są odgraniczone izolacyjną częścią środkową. Płyty wielowarstwowe posiadają możliwość mieć rdzeń zaprojektowany ze styropianu, wełny mineralnej, pianki poliuretanowej (PUR) ewentualnie pianki poliizocyjanurowej (PIR). Istotnie każdy z tych materiałów ma inne atrybuty, dlatego musimy odpowiednio uzupełnić o kompozyt do zastosowania obiektu. Na przykład płyta obornicka z wełną mineralną niedobrze znosi wilgoć, a półfabrykat z poliuretanową pianką nie jest ognioodporny, jednym słowem nie powinien być stosowany w punktach zagrożonych wybuchem pożaru. Płyty na ściany posiadają na ogół inny kształt profilowania zewnętrznej strony niż płyty dachowe. W tych końcowych używa się blachę trapezową od wierzchniej strony, tymczasem w płytach ściennych okładzina elewacyjna być może wygładzona, liniowana, rowkowana czy mikroprofilowana. Jeżeli chodzi o kształt strony wewnętrznej, to niezwykle często jest on gładki czy liniowany. Płyty warstwowe charakteryzują się także bogactwem kolorów. Inwestor może wybierać spomiędzy kilkudziesięciu znanych (np. bielusieńkiego, szarobiałego, jasnoszarego, szaroaluminiowego czy grafitowoszarego) a także tych z rzadka spotykanych kolorów (np. malagi, jasnoniebieskiego, szafranowo-żółtego, czekoladowo-brązowego). To pozwala postawić naprawdę zachwycający obiekt przemysłowy, który będzie użyteczny oraz ładny.